มะเร็งศีรษะและคอเป็นมะเร็งที่พบมากเป็นอันดับที่ 7 ของโลก โดยมีผู้ป่วยรายใหม่ 890,000 ราย และเสียชีวิต 450,000 ราย คิดเป็น 3% ของมะเร็งทั้งหมด และมากกว่า 1.5% ของการเสียชีวิตด้วยโรคมะเร็งทั้งหมดในสหรัฐอเมริกา มะเร็งดังกล่าวสามารถแพร่กระจายไปยังต่อมน้ำเหลืองที่คอได้ เช่นเดียวกับอวัยวะอื่นๆ ในร่างกาย

การผ่าตัดเอาต่อมน้ำเหลืองที่คอออกสามารถช่วยแพทย์ในการตรวจสอบความเสี่ยงของการแพร่กระจาย แต่อาจส่งผลให้เกิดอาการปวดและตึงที่ไหล่และคอเป็นเวลาหลายปีหลังจากนั้น การระบุผู้ป่วยรายใดที่อาจมีปัญหาเกี่ยวกับการเคลื่อนไหวของคอ อาจเป็นเรื่องยาก เนื่องจากการค้นพบนี้มักจะละเอียดอ่อนและท้าทายที่จะหาจำนว การประสบความสำเร็จในการกำหนดเป้าหมายสิ่งที่พวกเขาอาจมีปัญหากับการเคลื่อนไหวสามารถช่วยให้ผู้ป่วยได้รับประโยชน์จากการแทรกแซงทางกายภาพบำบัดที่เป็นเป้าหมายได้ เครื่องมือในปัจจุบันที่แพทย์ต้องตัดสินระยะการเคลื่อนไหวที่ผู้ป่วยอาจสูญเสียที่คอและไหล่ของพวกเขานั้นค่อนข้างหยาบ วิทยาการหุ่นยนต์และการฟื้นฟูสมรรถภาพ) โดยปกติพวกเขาจะให้การวัดที่ไม่น่าเชื่อถือหรือต้องใช้เวลาและพื้นที่มากเกินไปในการตั้งค่าเพื่อใช้ในการเข้ารับการตรวจทางคลินิกตามปกติเพื่อพัฒนาเครื่องมือที่เชื่อถือได้และพกพาสะดวกยิ่งขึ้นเพื่อวิเคราะห์การเคลื่อนไหวของคอ Agrawal และเพื่อนร่วมงานของเขาได้แรงบันดาลใจจากเครื่องมือรั้งคอแบบหุ่นยนต์ที่พวกเขาพัฒนาขึ้นก่อนหน้านี้เพื่อวิเคราะห์การเคลื่อนไหวของศีรษะและคอในผู้ป่วยที่มีภาวะเส้นโลหิตตีบด้านข้าง amyotrophic (ALS) ด้วยความร่วมมือกับกลุ่ม Troob พวกเขาได้ออกแบบรั้งคอหุ่นยนต์ที่สวมใส่ได้ใหม่